نوشته شده توسط : علیرضا ودیعی

افتادم از چشمت چرا

افتاده ام در هر زمان

از نردبان حلم وعلم

از کون ولابد هر مکان

این باد وطوفان عاقبت

همراه خود میبرد

هر فکر ودرد بیکسی

تنها چرا دلواپسی

خاموش گر بنشینی طلاست

این اخر هر ماجراست

گر لام تاکام یک کلام

افتی تو از این پشت بام

جان همه راحت شود

دنیا برایت زر شود

اینست که گویم مهربان

این لحظه را بامن بمان

درد ها همه درمان شود

من هر چه گویم ان شود

در عشق مستی عاقبت

جهد کن که یابی عافیت

این مردم امروز ما

این دین واین گر سوز ما

جایی ندارد  در دلی

روشن کند یک محفلی

منت گزارم برشما

بس میگریزید از وفا

انسان اگر ادم شود

حال همه عالم شود

بس کن که دیگر وقت نیست

وقت جدال وجنگ نیست

برگیر دامانت برو

هستی همیشه تو دخو





:: موضوعات مرتبط: اجتماعی-انتقادی -پیشنهادی , علمی-فرهنگی -هنری-ورزشی , محلی-منطقه ای , 30 یا سی و30یا صد , ,
:: بازدید از این مطلب : 758
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 12 مهر 1395 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: