میگن یکی از راههای جا انداختن  ومعرفی یک موضوع تبلیغاته.تا انجا که شنیدید  تبلیغات هزینه نیست  سرمایه گذاری است واینهمه مراکز تبلیغاتی وبازار یابی وغیره باز شده وکاسبی خوبی دارند.اما این ذهن مخاطبان ومردم وخصوصا کودکان چه گناهی کرده که باید یکسره در معرض هجو گویی ها وخزعبلات ودروغ پردازیهای مراکز تبلیغاتی دولتی وخصوصی باشد.دروغها وکالاهای بنجل وکتابها  رمالی وفال گیری وطبابت وهمسر یابی  وعشق بازی ولابد دوستی ورفاقت ونزدیکی و.......وهر محصولی که فکرش را بکنید در شبکه های مجازی وصدا وسیما وتلفن همراه وکوفت وزهر مار وگرام ووایبر ولاینو ولینک واز همه بدتر وفراگیر تر تلویزیون وهمراه که کارشان شده بازی با اعصاب نداشته مردم ونسل جوان ونوجوان ،در پای منبر امام حسن نشستی صحرای کربلا را در ذهن مجسم داری پیامک میای:انداز پایت رابگو تا بگویم چه کرمی برای صورتت خوبست؟؟؟؟!!!!!غرق در مقروضات مشغول رانندگی :دیابت نوع 60 را بهتر بشناسید عدد کوفت را بفرست سرطان در کمین توست. حالا تلویزیون ما  که پدر همه این مشکلات است:مجانی بورسیه میدهیم اگر میشناسید معرفی کنید؟!؟؟؟؟؟؟!!!!!الکی نیس که نسلهای گذشته هیچ نداشتند اما ارامش داشتند وما هر روز گوشت وپلو؟! میخوریم وهزار درد ومرض  داریم.تا بعد یا رب