انسانها در مسیر زندگی خودشان با مسائل متعدد ومتنوعی روبرو میشوند که بسته به شرایط خوب بد واغلب متوسط یا همان خنثی است ..بسیاری از این اتفاقات که ما بعنوان خاطره یاد میکنیم ممکن است برای ادمی به قیمت جانشان، مالشان یا ابرویشان تمام شود. مواردی مانند تصادفات منجر به مرگ در جاده ه ها،مرگ عزیزان ونزدیکان،ورشکستکی مالی و خیانت وتجاوز از بارز ترین آنهاست که اغلب به عنوان خاطرات تلخ از ان یاد میکنیم.اما عکس این موضوع نیز صادق است.اتفاقات خوشایند وشادی افرینی در طول عمر انسان اتفاق می افتد که مایه شور وشادی وشعف است.تولد اولاد،ازدواج،موفقیتهای مالی وکاری،صاحب خانه شدن،ماشین دار شدن،از مهمترین خاطرات خوب ومفرح است.البته بسته به سن واوضاع مالی این اتفاقات مقیاس بندی میشود مثلا برای یک کودک د وسه ساله خرید یک خوراکی یااسباب بازی کوچک بهترین خاطره است.اما برای یک جوان مجردیک سفر تفریحی به قبرس یا تایلند؟! شیرین تر است.در مقابل برای یک پیرمرد یا پیر زن زیارت کربلا ومکه وسایر اماکن مذهبی بزرگترین امال است.بهر صورت این فرصتها از دست همه کسانی که وارد این دنیا میشوند خارج میشود.پس از همین لحظات باری بهر جهت باید توشه برداریم. بقول سهراب بیا ره توشه برداریم قدم در راه بگذاریم.که راه سرد است وطولانی،میان راه می مانی
قدم در وادی راستی ودرستی نه ،نه بخاطر خوش امد واعظ وملا ونه برای ریا، بلکه برای ارامش دل خودت که بقول حافظ((
امسال 16 اذر یک کمکی جون گرفته بود.نمیدونم یخ دانشجوها باز میشه یا نه ولی اون فضای امنیتی که میگن به فضل الهی داره باز میشه؟!بهر حال بقول اقای دکتر روحانی عده تازه بدوران رسیده که جوش وغصه ارمانهای انقلاب رو میخورند کمتر بخورند وبگذارند بقیه هم اندکی بخورن اگر این منافع جوش وغصه با بقیه ملت هم تقسیم بشه بد نخواهد بود.احتمالاسخنرانی های کنسل شده هم چون چیزی برای گفتن نداشتند بهم خورده.جبهه پایداری وشریعت مداریو اصول گرایی وقس علی هذا حالا شدند دایه مهربانتر از مادر برای ملت مفلس وبی کس؟!
من موندم این اصولی که اینا دنبالشن اصول دین یا مذهب یا اصول منافع ومسند؟!دنیویه یا اخروی؟یا حکیم
حدود 30 سال از الحاق خیابان قائم(همان نوقاب)به مرکز شهرستان گناباد میگذرد.در سالهای قبل (حدود سال54 -53) قبل از انقلاب با احداث جاده سنتو(ایتالیا) در شمال نوقاب این منطقه رابه مرکز شهر از طریق جاده اسفالت متصل کرد.در سالهای قبل آن مسیر ارتباطی نوقاب ومرکز شهر(جویمند از طریق را کلاغ آباد بوده است. مسیر جنوبی نوقاب وحدفاصل قصبه شهر در حدود سال60 اسفالت شده وتاکنون یکی از مسیرهای ارتباطی اصلی بین این دو نقطه ومرکز شهر میباشد.با توجه به بعد مسافت ومشکلات تردد ونیاز به راه ارتباطی مناسب وبرخوردار از امکانات حداقلی قرن 19 نیاز به بهسازی ومرمت این جاده مهم ومخروبه بین روستایی بیش از پیش احساس میشود.بسیاری از ساکنان نوقاب (خیابان قائم) معتقدند که اگر نوقاب یک روستای دور افتاده بود امروز با گذشت 35 سال از انقلاب پا برهنگان از جاده دسترسی مناسب برخوردار بود .بهر حال این حداقل خواسته مردم است که در عصر مملو از تکنولوژی وبرخورداری از یک مسیر ارتباطی مناسب برخوردار باشند.واین مهم بر گردن کسی نیست جز شهرداری وشورای شهر، ساکنان خیبان قائم گناباد؟! با توجه به مصوبه استانداری وتصویب طرح وابلاغ اعتبار خواهان تسریع واقدام فوری در این خصوص هستند.یا صبور
هیچ شنیدید میگن سواره از پیاده خبر نداره ،حال روز امروز ودیروز کشور ما همینه.بسیاری از مسولین وروسا وسیاست مداران مملکت ما هم مشمول همین ضرب المثل اند.در دوره دولت قبلی وقبلی وقبلی و....همه دولتهای حاکم بعد از انقلاب یک رویه حاکم شد که در دولت نهم به اوج خود رسید وانهم گران کردن خدمات ومحصولات تولیدی بود برای اینکه فشار اقتصادی وبار مالی دولت را کم وبر گردن ملت اندازندوبنوعی فشار اقتصادی را تقسیم بر جمعیت کنند؟!خوب این تا حدی قابل درک است .چرا که کشور در شرایط بد اقتصادی وتحریم است.اما این دلیل نمی شود که این داستان مرتبا برای همه محصولات غذایی وصنعتی ومصرفی و..... تکرار شود.واز حد وحساب خارج شود .مگر نه اینکه به فرمایش امام خمینی مردم ولی نعمت مسولین هستند ومگر نه اینکه یک موی کوخ نشین بر کاخ نشینان ارجح است. آیا این رویه افزایش قیمتها در مقاطع مختلف تنها ترین راه موجود است. آیادنیا ی استکبار در مواجهه با این مشکلات اقتصادی فشارش را بر مردم تحمیل میکند.مگر در این کشور چند درصد مردم در دهکهای بالا هستند.مگر درآمد ماهیانه وسالیانه یک کارگر ،یک کشاورز خرده پا ،یک جوان بیکار،یک کارمند جزء چقدراست.این گونه اقدامات اقتصادی وایجاد موج تورمی در دولت نهم ودهم که حساب وکتاب خاصی نداشت وتصمیمات مقطعی وانی بود دور از انتظار نبود ولی در شرایط فعلی وحاکمیت تدبیر بر کشور انتظار بیشتر از اینهاست.گرانی بیحد وحساب محصولات غذایی پایه وهمان ارزاق عمومی مانند نان و قوت شکم ولبنیات وسوخت که ناخواسته بر بازار سایر محصولات تاثیر میگذارد در قالب هر برنامه ای باشد دلالان وفرصت طلبان را از خواب قیلوله بیدار میکند وانگاه متضرر اصلی مردم حاشیه نشین وهمان اقشار اسیب پذیر خواهند بود وبس؟!یا کریم